วันเสาร์ที่ 13 ธันวาคม พ.ศ. 2557

รุหกชาดก

๑. รุหกชาดก
             [๒๓๑] ดูกรพ่อรุหกะ สายธนูถึงขาดแล้วก็ยังต่อกันได้อีก ท่านจงคืนดีกันเสีย                           กับภรรยาเก่าเถิด อย่าลุอำนาจแก่ความโกรธเลย.              [๒๓๒] เมื่อป่านยังมีอยู่ ช่างทำก็ยังมีอยู่ ข้าพระบาทจักกระทำสายอื่นใหม่ พอ                           กันทีสำหรับสายเก่า.
จบ รุหกชาดกที่ ๑.
๒. สิริกาฬกัณณิชาดก
ว่าด้วยสิริกับกาฬกรรณี
             [๒๓๓] หญิงที่มีรูปงาม ทั้งมีศีลาจารวัตร บุรุษไม่พึงปรารถนาหญิงนั้น ท่านเชื่อ                           ไหม มโหสถ?              [๒๓๔] ข้าแต่มหาราชะ ข้าพระบาทเชื่อ บุรุษคงเป็นคนต่ำต้อย สิริกับกาฬกรรณี                           ย่อมไม่สมกันเลยไม่ว่าในกาลไหนๆ.
จบ สิริกาฬกัณณิชาดกที่ ๒.
๓. จุลลปทุมชาดก
ว่าด้วยการลงโทษหญิงชายทำชู้กัน
             [๒๓๕] หญิงคนนี้แหละ คือหญิงคนนั้น ถึงเราก็คือบุรุษคนนั้น ไม่ใช่คนอื่น                           บุรุษคนนี้แหละที่หญิงคนนี้อ้างว่า เป็นผัวของเรามาตั้งแต่เป็นเด็ก ก็คือ                           บุรุษที่ถูกตัดมือ หาใช่คนอื่นไม่ ขึ้นชื่อว่า หญิงทั้งหลายควรฆ่าเสียให้                           หมดเลย ความสัตย์ไม่มีในหญิงทั้งหลาย.              [๒๓๖] ท่านทั้งหลายจงฆ่าบุรุษผู้ชั่วช้าลามกราวกับซากผี มักทำชู้กับภรรยาผู้อื่น                           คนนี้ เสียด้วยสาก จงตัดหู ตัดจมูก ของหญิงผู้ทำร้ายผัวชั่วช้าลามกคนนี้                           เสียทั้งเป็นๆ เถิด.
จบ จุลลปทุมชาดกที่ ๓.
๔. มณิโจรชาดก
ว่าด้วยพระเจ้าอธรรมิกราช
             [๒๓๗] เทวดาทั้งหลาย (ผู้ดูแลรักษาชนผู้มีศีลและคอยกีดกันคนชั่ว) ย่อมไม่มี                           อยู่ในโลกเป็นแน่ หรือเมื่อกิจเห็นปานนี้เกิดขึ้น ย่อมพากันไปค้างแรม                           เสียเป็นแน่ อนึ่ง สมณพราหมณ์ทั้งหลายอันเขาสมมติว่า เป็นผู้รักษา                           โลก ไม่มีอยู่ในโลกนี้เป็นแน่ เมื่อชนทุศีลทั้งหลายกระทำกรรมอันสาหัส                           บุคคลผู้ห้ามปรามไม่มีอยู่เป็นแน่?              [๒๓๘] ในรัชสมัยของพระเจ้าอธรรมิกราช ฝนย่อมตกในเวลาอันไม่ควรจะตก                           ในเวลาที่ควรจะตกก็ไม่ตก พระราชาผู้ไม่ตั้งอยู่ในธรรม ย่อมจุติจาก                           ฐานะคือสวรรค์ พระราชาผู้ไม่ตั้งอยู่ในธรรมนั้น ใช่ว่าจะได้รับความ                           ยากเข็ญด้วยเหตุมีประมาณเท่านั้นก็ไม่.
จบ มณิโจรชาดกที่ ๔.
๕. ปัพพตูปัตถรชาดก
ว่าด้วยสระที่เชิงเขาลาด
             [๒๓๙] สระโบกขรณีอันเกษม เกิดอยู่ที่เชิงเขาลาด น่ารื่นรมย์ สุนัขจิ้งจอกรู้ว่า                           สระนั้นอันราชสีห์รักษาอยู่ กล้าลงไปดื่มน้ำได้.              [๒๔๐] ข้าแต่มหาราชะ ถ้าสัตว์ทั้งหลายที่มีเท้า ย่อมพากันดื่มน้ำในแม่น้ำใหญ่                           ไซร้ แม่น้ำจะกลายเป็นไม่ใช่แม่น้ำเพราะเหตุนั้นก็หาไม่ ถ้าบุคคลทั้ง                           สองนั้น เป็นที่รักของพระองค์ไซร้ พระองค์ก็ทรงงดโทษเสีย.
จบ ปัพพตูปัตถรชาดกที่ ๕.
๖. วลาหกัสสชาดก
ว่าด้วยความสวัสดี
             [๒๔๑] นรชนเหล่าใด ไม่ทำตามโอวาทอันพระพุทธเจ้าทรงแสดงแล้ว นรชน                           เหล่านั้นจักต้องถึงความพินาศ เปรียบเหมือนพ่อค้าทั้งหลายถูกนางผีเสื้อ                           หลอกลวงให้อยู่ในอำนาจ ฉะนั้น.              [๒๔๒] นรชนเหล่าใด ทำตามโอวาทอันพระพุทธเจ้าทรงแสดงแล้ว นรชน                           เหล่านั้น จักถึงฝั่งสวัสดี ดุจพ่อค้าทั้งหลายทำตามถ้อยคำอันม้าวลาหก                           กล่าวแล้ว ฉะนั้น.
จบ วลาหกัสสชาดกที่ ๖.
๗. มิตตามิตตชาดก
อาการของผู้เป็นมิตรและมิใช่มิตร
             [๒๔๓] ศัตรูเห็นเข้าแล้วไม่ยิ้มแย้ม ไม่แสดงความยินดีตอบ สบตากันแล้ว                           เบือนหน้าหนี ไม่แลดู ประพฤติตรงกันข้ามเสมอ.              [๒๔๔] อาการเหล่านี้ มีปรากฏอยู่ในศัตรู เป็นเครื่องให้บัณฑิตเห็น และได้ฟัง                           แล้ว พึงรู้ได้ว่า เป็นศัตรู.
จบ มิตตามิตตชาดกที่ ๗.
๘. ราธชาดก
ว่าด้วยเรื่องจริงเก่าไม่ดีไม่ควรพูด
             [๒๔๕] ลูกรัก พ่อกลับมาจากที่ค้างแรม กลับมาเดี๋ยวนี้เอง ไม่นานเท่าไรนัก                           แม่ของเจ้าไม่ไปคบหาบุรุษอื่นดอกหรือ?              [๒๔๖] ธรรมดาบัณฑิต ไม่พูดวาจาที่ประกอบด้วยความจริง แต่ไม่ดี ขืนพูดไปจะ                           ต้องนอนอยู่ ดุจนกแขกเต้าชื่อว่าโปฏฐปาทะถูกเผานอนจมอยู่ในเตาไฟ                           ฉะนั้น.
จบ ราธชาดกที่ ๘.
๙. คหปติชาดก
ว่าด้วยการทวงในเวลายังไม่ถึงกำหนด
             [๒๔๗] กรรมทั้งสองไม่ควรแก่เรา เราไม่ชอบใจ ก็หญิงคนนี้ลงไปในฉางข้าว                           แล้วพูดว่า เรายังใช้หนี้ให้ไม่ได้.              [๒๔๘] ดูกรนายบ้าน เพราะเหตุนั้น เราจึงพูดกะท่าน ท่านมาทวงค่าเนื้อวัวแก่                           ซูบผอม ซึ่งเราได้ทำสัญญาผลัดไว้ถึงสองเดือน ในคราวเมื่อชีวิตของ                           เราน้อย ลำบากยากเข็ญ ในกาลยังไม่ทันถึงกำหนดสัญญา กรรมทั้งสอง                           นั้น ไม่ถูกใจเราเสียเลย.
จบ คหปติชาดกที่ ๙.
๑๐. สาธุสีลชาดก
ว่าด้วยเลือกเอาผู้มีศีล
             [๒๔๙] เราขอถามท่านพราหมณ์ว่า ๑. คนมีรูปงาม ๒. คนอายุมาก ๓. คน                           มีชาติสูง ๔. คนมีศีลดี ๔ คนนั้น ท่านจะเลือกเอาคนไหน?              [๒๕๐] ประโยชน์ในร่างกายก็มีอยู่ ข้าพเจ้าขอทำความนอบน้อมแก่ท่านผู้เจริญวัย                           ประโยชน์ในบุรุษผู้มีชีวิตดีก็มีอยู่ ศีลแล พวกเราชอบใจ.
จบ สาธุสีลชาดกที่ ๑๐.

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น